Home
 Bindingskracht.nl E-mail
Mijn uitgeplozen krant heeft geen verdere waarde en belandt op de zitting naast me. Zo onopvallend mogelijk observeer ik mijn medepassagier in de andere hoek van de zespersoonscoupe van de trein. Zijn aandacht gaat volledig uit naar een wiskundig probleem, waaraan hij al sinds het begin van de reis werkt. Geamuseerd kijk ik toe hoe hij de kleine rekenmachine lijkt te gebruiken om de antwoorden van zijn grote rekenmachine te voeden en te controleren.
Doorlopend bladert hij minutieus in een grote stapel papier en maakt tal van aantekeningen met een potlood dat voor het gemak steeds opnieuw tussen zijn tanden beland. Een praatje zit er dus voorlopig niet in.

Ik haal mijn tas tevoorschijn. Na een vergeefse zoektocht kom ik tot de conclusie dat mijn normale leesboek niet in mijn handbagage zit. Gelaten schuif ik mijn tas terug onder de bank. Veel te snel slaat echter toch de verveling toe. Met een laatste blik op mijn ijverige medepassagier haal ik het enige andere boek uit mijn tas en merk dat mijn hart daarbij wild te keer gaat. Zodra ik weer begin te lezen ga ik helemaal op in het verhaal, zonder dat ik ditmaal gehoor kan geven aan mijn groeiende onrust. Het lukt me nog altijd niet om me te verplaatsen in de hoofdpersoon Anastasia. Gedomineerd worden past gewoon niet bij me. Naarmate ik verder in het boek vorder, sla ik bewuster hele stukken tekst over. Gelijktijdig proef ik de prikkelende erotische aantrekkingskracht van de bondage waar ik me wél mee kan associëren. Het is tijd voor een korte pauze. Behoedzaam leg ik mijn boek terzijde, zonder dat de titel zichtbaar is. Zodra ik mijn boterhammen tevoorschijn haal keert ook mijn buurman naar het heden.
'Wordt het niet zwart voor de ogen door al die getallen?' vraag ik speels in een poging het ijs te breken.
'Nee hoor, valt wel mee. Het zijn vooral de tinten grijs die opvallen.'
Mijn hoofd tintelt als al mijn bloed terstond omhoog trekt. 'Shit ...., dus toch?' In rap tempo rollen snel opkomende zweetdruppels langs mijn rug naar beneden. Ik verslik me en hap kuchend naar adem. Gretig sluiten mijn trillende handen om het flesje water dat hij bezorgd aanbiedt. Ik ben blij dat hij voor de zekerheid het flesje nog vastheeft.
'Sorry ....,' fluistert hij van zeer dichtbij. 'Het was niet mijn bedoeling om je te laten schrikken. Ik kon het gewoon even niet laten om adrem te reageren.'
'Geef niet,' hakkel ik en neem tegenover hem plaats. 'Het is stom van me. Ik had me niet gerealiseerd dat het boek
"vijftig tinten grijs" zo algemeen bekend is'. Met mijn glimlach verschijnt ook weer de normale kleur op mijn gezicht.
'Je opmerking was trouwens wel een leuke, zij het wat ongebruikelijke opening.'

Rustig nemen we de tijd om elkaar wat beter te leren kennen. Geleidelijk verschuift het accent naar het boek waarvan tussen maart en december van 2012 zeventig miljoen exemplaren zijn verkocht. Ietwat schuchter vertelt hij over zijn eigen voorliefde om het voorspel in de liefde met enkele stukjes touw te verrijken. Zodra er de gelegenheid was om het boek te lenen had hij het nieuwsgierig doorgelezen. Het is duidelijk dat hij mijn bedenking tegen dominantie deelt.
Het af en toe overslaan van hele passage komt hem daardoor bekend voor.
'Wat zou jij doen als je nu een stuk touw had,' flirt ik onverwachts.
'Dan zou ik voorzichtig toestemming vragen om je polsen te mogen vastbinden.'
Zijn gretige blik glijdt bijna onopgemerkt over mijn rijpe, vrouwelijke rondingen. Mijn toch al stuiterende lichaam tracteert me op nog meer heftige reacties. Ik schuif iets dichter naar hem toe en kruis opzichtig mijn polsen achter mijn rug.
'Zo dus ....?' klinkt mijn schorre stem terwijl ik hem uitdagend aankijk. 'En wat ga je dan doen ....?' Ik ben benieuwd naar zijn volgende stap en gun hem deze ruimte.
Vastberaden tilt hij mijn rechtervoet omhoog. Zonder verder overleg trekt hij mijn schoen uit en legt mijn been op zijn stoel. Ik sluit mijn ogen en geniet van zijn zachte strelingen. Heel geleidelijk glijden zijn handen verder en negeren de duidelijke grens die de zoom van mijn jurk stelt. Ik voel een dwingend erotisch verlangen opkomen, maar verzet me ertegen, zoals ik al vier jaar heb gedaan. Onbewust sluit ik mijn benen, maar hij drukt ze weer nadrukkelijk uiteen. Hhmm, lekker. Zijn vingers trekken langzaam verder omhoog. Ik zet me schrap voor het onvermijdelijk eerste contact met mijn strakke, nauwsluitende witte slipje en hijg ondertussen als een marathonloper die zojuist de finish heeft gehaald. Even houd hij stil. Dan ineens is er het contact met mijn lippen als hij voorzichtig mijn mond kust, zonder dat ik het aan zag komen. Hij doet een stap terug en gunt me zwijgend de ruimte om na te genieten van een verbazingwekkend, vol en bevredigend gevoel, hoewel er feitelijk niets gebeurd is.
Helaas ...., de komst van een ouder echtpaar verbreekt de magische betovering.

In het besef dat ik veel meer had willen ontvangen, wisselen we voor de zekerheid onze emailadressen uit. Ik lees zijn voornaam van het briefje. 'Aangenaam Paul. Ik ben Nathalie.' Mijn aangeboden hand wordt beantwoord met een stevige handdruk. Het duurt lang voordat ik het aandurf om de draad in mijn boek opnieuw op te pakken. Te vaak dwalen mijn gedachten uit naar de onbevredigende invulling van mijn eigen leven.
In de weken die volgen wordt onze correspondentie via de mail steeds uitdagender. Naarmate ik langer in het ongewisse blijf, groeit het besef dat ik maar één ding heel heftig verlang: het daadwerkelijk voelen van een stuk touw om mijn polsen, in het echt ervaren wat het me doet. Voorzichtig leg ik mijn fantasie aan hem voor. Zijn snelle reactie bevestigt dat hij maar wat graag tegemoet wil komen aan mijn ongewone wens. Toch heb ik geen idee wat het allemaal in me los zal maken, ondanks het sluimerende, vage vermoeden dat blijft knagen.
Uiteindelijk is het ruim zes weken na onze bizarre treinreis als ik daadwerkelijk zijn huis binnentreed. Samen hadden we al een draaiboek opgesteld, zodat ik nu precies weet waar ik aan toe ben. Meteen bij binnenkomst mag ik uit mijn kleren. Onbewust draai ik mijn rug naar hem toe.
Expressievormen: 2013 Bondage verhalen: Vijftig tinten grijs.
Zoals vooraf samen overeengekomen ga ik naakt op mijn buik op de bank liggen. Ik houd mijn adem in als hij het touw nauwgezet om mijn samengebrachte polsen wikkelt. Even voel ik mijn teleurstelling, omdat de verwachte opmerkelijke, heftige reacties uitblijven.
Dan voert hij het uiteinde van het touw tussen mijn polsen door en trekt het strak. Plotseling duizelt het mij. Ik besef me terdege dat ik nu niet meer los kan komen. Stuiterend trekken golven van onbegrepen genot door me heen.
Dus toch ....!? Ik had het correct ingeschat.
Dit is precies waar ik al jaren naar verlang.
Het extra touw om mijn enkels versterkt de wonderlijke sensatie. Als laatste worden mijn gebonden polsen en enkels met een stuk touw tot dicht tegen elkaar aan gefixeerd. Van mij mag dit heerlijke moment eeuwig blijven bestaan.
Ik heb niets anders meer nodig.

Het duurt lang voordat mijn lichaam weer enigszins tot rust komt. Paul lijkt bewust op dit moment te hebben gewacht.
Kort erop ontdoet hij zich vlak voor mijn ogen op sensuele wijze van zijn kleren. Mijn pantser dat in de afgelopen vier jaar zo sterk in kracht is toegenomen, verpulvert volledig tot gruis. Ik voel de vermenging van mijn tere, naakte kwetsbaarheid met de weerloze positie waarin ik me bevind. Het zien van zijn fors gezwollen lid versterkt de opwindende sensatie waar ik onbedoeld naar smacht. Heerlijke tintelingen schieten door me heen als vingertoppen zachtjes mijn huid strelen, terwijl mijn neus geprikkeld wordt door de indringende geur van zijn mannelijkheid.
'Laat me je proeven,' smeek ik en buig mijn hoofd in de richting van zijn kruis.
Voorzichtig legt hij mijn hoofd terug op de bank en schuift zijn ontblootte eikel tot vlak voor mijn mond. Speels glijdt mijn tong over het gladde, natte oppervlakte.
'Nee, alsjeblieft,' smeek ik zachtjes als Paul aanstalte maakt om de touwen los te maken. Ik wil langer vastgebonden blijven liggen. Ik heb beslist nog niet genoeg gehad. Toch is het beter zo, want diverse spieren protesteren al.
Hij helpt me met opstaan. Gretig druk ik mijn lange, slanke, naakte lichaam krachtig tegen hem aan en voel zijn harde lid vlak bij de plek waar ik hem liefst diep in me wil hebben. Zijn grote rechterhand sluit stevig om mijn ferme, appelvormig borstje. Ik slaak een diepe zucht en kus hem hongerig op zijn mond.
Abrupt leidt hij me de kamer uit en ondersteunt me zorgvuldig als ik met nog altijd op mijn rug samengebonden polsen de trap oploop. Pas in de slaapkamer maakt hij me helemaal los. Ik moet volledig naakt op het bed gaan liggen en armen en benen wijd uiteen spreiden.
Nieuwsgierig laat ik toe dat hij touwen om mijn polsen en enkels aanbrengt. De uiteinden vinden een plek in elk van de hoeken van het bed. Mijn meest kwetsbare, intieme plekje is daardoor totaal onbeschermd. Als hij wil kan hij me zo nemen, zonder dat ik me kan verweren. Even overweeg ik om te vragen of ik los mag, maar ik wil hem vertrouwen.
Hij komt vlak naast me op het bed zitten. Speels glijden zijn vingers door mijn lange blonde haar.
Ik geef hem geruststellend een kusje op zijn hand als deze mijn wang lichtjes beroert.

Hij buigt voorover. De zachte aanraking van onze lippen vormt een schril contrast met de ruwe, haast pijnlijke wijze waarop hij mijn rechter borst masseert, hoewel ik het idee heb dat hij nauwkeurig weet waar mijn grenzen liggen.
'Ik wil je tong voelen,' smeek ik gepassioneerd en vraag me af of hoe hij goed kan tongzoenen.
Hij lijkt terug te deinzen, maar dan streelt zijn tong lichtjes de harde tepel van mijn nog nauwelijks bijgekomen borst.
Een groter contrast is moeilijk voor te stellen. Zonder enige waarschuwing vooraf duikt zijn vinger uiterst geroutineerd diep mijn al flink vochtig geworden schede binnen. Voorzichtig sabbelt hij aan mijn tepel, terwijl het topje van zijn vinger vakkundig mijn genotsknobbeltje stimuleert. Instinctief ruk ik aan de touwen, zonder dat ze meegeven. Ik ben helemaal aan hem overgeleverd.
'Stop ....,' kreun ik zonder enige overtuiging. Gelukkig wordt Paul hierdoor niet afgeleid. Hij laat me uitbundig genieten van de fantastisch prikkelende opbouw in mijn lichaam.
'Oohh ... ga door,' hijg ik als onze lippen weer gretig contact maken. Het plotselinge contact van zijn tong met mijn andere tepel wordt me te veel.

Paul gunt me geen tijd om bij te komen. Hij komt bovenop me liggen en plaats zijn handen onder mijn schouders, zodat zijn gewicht niet vol op me rust. Zijn natte eikel glijdt soepel door mijn vagina heen en weer.
'Toe nou,' smeek ik hongerig. 'Waar wacht je nog op?'
Wanhopig beweeg ik mijn heupen en lok hem naar binnen. Onwennig rekt mijn nauwe schede verder op als zijn forse lid me geleidelijk vult. Beurtelings trekt hij zich terug, waarbij zijn eikel vol over mijn clitoris heen en weer glijdt, om dan weer telkens een stukje dieper te gaan. Ik bedenk me dat Paul dit heerlijk enerverende spel nooit lang kan volhouden.
Mijn ex was ongetwijfeld allang klaargekomen, waarbij ik noodgedwongen maar weer een orgasme moest faken.
Mijn hart lijkt menig slag te missen als Paul omlaagkruipt. Ik wil me verzetten tegen het onvermijdelijke, maar de touwen houden me onwrikbaar gevangen. Gelukkig maar. Nooit eerder heb ik een tong toestemming gegeven mijn zo vaak zo zorgvuldig verborgen plekje te beroeren. Een vinger dringt brutaal mijn schede binnen, terwijl zijn tong steeds dichterbij komt. Door de vele wonderlijke prikkels lukt het me niet meer om stil te blijven liggen. Ruim voordat zijn tong al plagend de eindbestemming heeft bereikt is er al een heerlijk overrompeld orgasme.
Terwijl ik nog nageniet, dringt hij alweer diep bij me binnen. Zodra hij me helemaal heeft gevuld blijft hij bijna roerloos liggen. Voorzichtig beweeg ik mijn onderlichaam en geniet van het volle, indringende gevoel. Ondertussen richt ik me aandacht ook op het innige contact van onze tongen.
'Paul, zou jij het toelaten als ik jou eens wil vastbinden?' fluister ik zachtjes in zijn oor.
'We zullen wel zien Nathalie. Ik hoop dat je het niet erg vindt, maar ... uuhh ... voorlopig wil ik uitgebreid genieten van jouw prachtige lichaam dat nu nog zo heerlijk schaamteloos vastligt '
Ter bevestiging voel ik hem diep in mij weer heel rustig op en neer bewegen.


©Bindingskracht, september 2013

Terug.